Zakres tematyczny Komitetu Technicznego Nr 301
- gatunki tworzyw odlewniczych przeznaczonych na odlewy:
- żeliwo: szare, sferoidalne, ciągliwe, sferoidalne ausferrytyczne, wermikularne, stopowe, austenityczne, odporne na ścieranie,
- staliwo: węglowe konstrukcyjne ogólnego przeznaczenia, do pracy pod ciśnieniem, odporne na korozję,
- odlewnicze stopy metali nieżelaznych: aluminium, magnezu, cynku,
- ogólne warunki techniczne dostawy odlewów z ww. stopów odlewniczych,
- terminologia odlewnicza, oznaczenia gatunków stopów, metodologia badań stopów i odlewów, tolerancje wymiarowe i naddatki na obróbkę skrawaniem odlewów, wady odlewów, materiały formierskie i pomocnicze oraz metody ich badań, aparatura kontrolno-pomiarowa, ochrona środowiska związana z odlewnictwem,
- bezpieczeństwo maszyn i urządzeń stosowanych w odlewnictwie i hutnictwie; temat związany z wdrażaniem dyrektyw Nowego Podejścia do praktyki zawodowej, poprzez opracowywania norm zharmonizowanych z nimi.
Główne zadania Komitetu Technicznego Nr 301
Wdrożenie do polskiej praktyki odlewniczej – norm europejskich (PN-EN), których postanowienia są wykładnią aktualnego poziomu techniki odlewniczej, najnowszej wiedzy i praktycznego doświadczenia ekspertów krajów europejskich. Znajomość postanowień norm funkcjonujących na rynku europejskim i globalnym w relacjach przemysłowych to dzisiaj wyzwanie biznesowe, szczególnie ważne dla rozwoju gospodarki.
Normy stanowią dzisiaj język biznesu, którego nie można odrzucić. Obecnie możliwość wdrażania do praktyki odlewniczej postanowień norm EN warunkuje potrzeba finansowania wprowadzania norm EN przez zainteresowane środowiska.
W zakresie KT znajduje się również – możliwość podejmowania nowej tematyki norm (niepodejmowanej w UE – np. na temat materiałów formierskich, metod ich badań, wad odlewów), wynikającej ze specyfiki polskiego odlewnictwa lub nowelizacji dotychczasowych norm PN (tzw. „własnych”) przy wsparciu finansowym środowiska odlewniczego.
Korzyści wykorzystywania norm odlewniczych (PN-EN) w praktyce odlewniczej
- możliwość podejmowania innowacyjnych przedsięwzięć inicjowanych postanowieniami norm oraz uwzględnianie ich w strategii rozwoju firm,
- zagwarantowanie wysokiej jakości wyrobów, wzrost innowacyjności i konkurencyjności wytwarzanych odlewów (w tym w sektorze małych oraz średnich przedsiębiorstw),
- zmniejszenie kosztów produkcji przez zmniejszenie liczby wybrakowanych odlewów,
- zapewnienie zdrowia i bezpieczeństwa operatorów oraz osób obsługujących maszyny i urządzenia, wykorzystywane w hutnictwie i odlewnictwie,
- wzrost kompetencji pracowników przez poszerzenie ich wiedzy, uściślenie oraz usprawnienie metodologii badań stopów i odlewów.